طریقه رفرنس نویسی در مقاله

اغلب محققان پس از نوشتن یک مقاله، قصد دارند حاصل کار خود را در یک مجله معتبر (به عنوان مثال مجلات اسکوپوس) به چاپ برسانند تا علاوه بر اعتبار بخشیدن به نوشته و نام خود، حاصل تحقیقات علمی انجام شده را در اختیار همگان قرار دهند و پژوهشگران دیگر بتوانند بر مبنای نتایج حاصل شده، موضوع را گسترش دهند. طریقه رفرنس نویسی در مقاله و رعایت استانداردهای تعیین شده در این امر، یکی از مواردی است که قبل از فرستادن مقاله برای گزینش یک مجله، بایستی به آن توجه کافی داشته باشیم. در این مطلب قصد داریم به کلیات امر و همچنین معمول‌ترین روش در باب طریقه رفرنس نویسی در مقاله اشاره کنیم؛ با این حال انتظار می‌رود قبل از ارسال مقاله به یک مجله خاص، استانداردهای مجله مد نظر برای رفرنس نویسی را به طور کامل مطالعه کرده باشید و در صورتی که مجله مد نظر شما روش دیگری برای رفرنس نویسی برگزیده است، از روش ذکر شده پیروی کنید تا احتمال گرفتن پذیرش را افزایش دهید. در ادامه و برای یادآوری بار دیگر انواع روش‌های رفرنس نویسی را که در مطالب پیشین ذکر شده است، نام می‌بریم:

رفرنس نویسی به روش ونکوور
رفرنس نویسی به روش apa
رفرنس نویسی به روش هاروارد
رفرنس نویسی به روش شیکاگو
طریقه رفرنس نویسی در مقاله به صورت داخل متنی:
معمولا مطالب داخل متن یک مقاله، به جز مواردی که از زبان خود محقق باشد و یا نتیجه تحقیقات حاضر باشد، از یک مقاله یا کتاب دیگر استناد شده‌اند. نویسنده ملزم است به منظور جلوگیری از سرقت علمی و برای رعایت حقوق نویسندگان، برای تمام استنادات خود مدارک و منابع کافی داشته باشد. برای این کار لازم است علاوه بر فهرست کلی منابع که در پایان تحقیق آورده می‌شود، در مقابل تمام جملات و عباراتی که استناد شده از جای دیگری هستند، منبع مد نظر آورده شود. ساده‌ترین روش برای انجام این مهم به این صورت است که نام نویسنده و سال اتشار مقاله منبع، در داخل پرانتز و در مقابل عبارت مربوط نوشته شود. به عنوان مثال: (Clarke,2001)

زمانی که قصد دارید از اطلاعات خاصی که در منبع دیگری آورده شده است در نوشته خود استفاده کنید، سعی کنید تمام جنبه‌های مربوط به اطلاعات مد نظر را در نظر بگیرید و جملات را از زبان خودتان بازگو کنید. (در اولین فرصت ممکن منبع مربوط را ذکر کنید.)

طریقه رفرنس نویسی در مقاله ممکن است در مجلات مختلف با یکدیگر متفاوت باشد.
طریقه رفرنس نویسی در مقاله ممکن است در مجلات مختلف با یکدیگر متفاوت باشد.
نکات مهم در طریقه رفرنس نویسی در مقاله که باید به آن‌ها توجه داشته باشید:
در طریقه رفرنس نویسی در مقاله زمانی که می‌خواهیم در داخل متن به منابع اشاره کنیم، تنها نام خانوادگی نویسنده یا نویسندگان و سال انتشار مقاله در داخل پرانتز نوشته می‌شود. منابع کامل تنها در لیست کلی منابع و در انتهای مطلب و صفحه‌ای جداگانه نوشته می‌شوند.
ارجاعات به کتاب‌ها بر خلاف مقالات، علاوه بر نام خانوادگی نویسنده و سال انتشار، باید شامل شماره صفحه مورد استناد قرار گرفته شده نیز باشد. به عنوان مثال: (Gumwad 1952:209). این کار به منظور تسهیل کار مخاطبان یا محققان آینده‌ای است که می‌خواهند به منبع اصلی اطلاعات ذکر شده در تحقیقات شما دسترسی داشته باشند. در مورد مقالات به علت اینکه معمولا محتوای آنها کوتاه‌تر است و یک موضوع واحدی را در کل مطلب دنبال می‌کنند، این کار انجام نمی‌پذیرد.
برای مقالات یا کتاب‌هایی که دو نویسنده دارند بایستی به نام خانوادگی هر دو نویسنده و سال انتشار اشاره کنیم. به این ترتیب: (Click and Clack 1974). در صورتی که تعداد نویسندگان بیش از دو مورد باشد تنها به ذکر نام خانوادگی نویسنده اول و عبارت “و همکاران”، بسنده می‌کنیم. (در مقالات انگلیسی به جای این عبارت از عباراتی همچون and others و یا .et al استفاده می‌کنیم.)
در صورتی که قصد دارید از مطلب یک مقاله که آن را در مقاله دیگری خوانده‌اید استفاده کنید، بایستی نام هر دو منبع آورده شود. به عنوان مثال: (Driblick 1923, in Oobleck 1978)
اگر در نوشتن یک تعریف یا عبارت از دو منبع استفاده کرده‌اید، نام منابع بایستی با علامت “;” از همدیگر جدا شده باشند. به این صورت: (Gumwad 1952:209; Bugjuice 1970; Bruhahauser et al 1973)
نمونه‌ای از ارجاع درون متنی در مقالات که موارد مذکور در آن رعایت شده است:
“It has been found that male mice react to estrogen treatment by a reduction in phase three of courtship behavior (Gumwad 1952:209; Bugjuice 1970). (1974) demonstrated that mice treated with synthetic estrogen analogs react similarly. The reduction in phase three courtship behavior may also be linked to nutritional status (Anon. 1996; Bruhahauser et al 1973).”

مواردی که در طریقه رفرنس نویسی در مقاله باید از آنها اجتناب کنید:

از پاورقی استفاده نکنید! پاورقی‌ها اغلب در نوشتن کتاب‌ها کاربرد دارند و به ندرت در مقالات مشاهده می‌شوند. به جای این کار منبع را درداخل متن و در مقابل عبارات مربوط ذکر کنید.
از نقل قول مستقیم استفاده نکنید! در اغلب موارد زمانی که از منبع خاصی برای استناد استفاده می‌کنید، نیاز به اشاره به عین مطلب گفته شده در متن اصلی ندارید و کافی است تفسیری را که به نتایج شما کمک می‌کند، به زبان خودتان بنویسید.